Seni Tanrım Gibi Neden Severim

Gel de şu donmuş gönlümüze aşk ateşini koy
ve şu güzel yüzünle sönmüş meş'alemizi
 yeniden yak, ateşle.

B'eşi Birime

Nerede bir beş rakamı ile bir söz veya bağıntılı durum gelse ruhum hoş olur. Bugünde, binlerce yıl öncesinde.

Anı hissettiğimden beri  beşe aşığım, sonsuza kadar vurgunum.

Beş ruhun sayısalıdır. Aklımızın kalbimizin razılık verdiği biz olmanın çaresizliğidir.

İşitme, hissetme, görme, tatma ve koklama, ruh ve akıl ile birlikte ayırdedilmez eşsiz bir zevktir.

Sevişmek, sevmek ne güzel bir eylem, dilimizden düşmemeli, onun metaforunda nihai aydınlığa ulaşmak, sunduğu hazza kavuşmak hedefimiz olmalıdır.

Fiziki birleşme, açık bir şekilde imkansıza dayanmışsa, beşimizle ruhi birleşmeyi başarırsak farklılığa kavuşmuşuz demektir.

Bu, yaratanla bir hale gelmeyi bulmanın en kısa yoludur. Dualiteyi fizikten aşırdı mı insan, “erkek” ve “dişi” ya da “pozitif” ve “negatif” imgelerden kurtulur. Bunu da tasavvur etmek yahut kolay olanını uygun bir şekilde tamamlamak için en kolay yol belalı da olsa aşkı seçeriz. 

Tutku ve aşk sözleri içimizde heyecan verirken günahın zararsız olduğu ana erişmek ve hayalde ruhun Tanrıyla olan bağlılığına kayan bir vecd de  kendimizden geçmek. Ve ardından, dayanılmaz ve yasak şehvetimiz  kendini manevi bir değere çevirir. Bu nedenle sevişmek kurtuluşa, özgürleşmeye, ilahi boyuta götüren bir yol, bir araçtır.

Sınırları fizikte aşamadığımız anlarda hayalde ikiliği silip süpürmeli ve iç alemde sevgili ile ölüp ve dirilmelidir. Bu bir an içinde binlerce kez olduğundan melekler dahi bi-haberdir.

Platonik aşkta, fizik-üstü ruhların bir arada olduğu bir ilişkidir. Güzellik ve sonsuz bilgiye hayran olmak arzusu,  derin bir spiritüeldir. İnsanda doğuştan hem cinsel hem de ruhi yönüyle vardır. Bu nedenle sevişmeyi arzulama  herhangi birbirine değil gerçeğinize ve eşinizle  paylaştığımız güzelliktendir. Öyle ki, bu  aşk, biri diğerinin ruhunda ve aklında yeniden doğup yaşamak için, özgürce kendisini tamamen bırakması ve ‘öldürmesi’dir. 

Aşıklar Tanrının varlığını hissederler. Birbirine tanrısallaşan sevgililer  ilahi yüzün aynası olması nedeniyle onlardan günah perdesi birleşmez şekilde kalkar.

Tanrım! Tanrım! derler kendilerinden vazgeçerler. Artık sevgililer perde olmaz ayna olurlar. Korkarlar ama içlerindeki sevgi bütün bildiklerini ve bu hali unutturmuştur. Bir sarhoşluk içinde dalar giderler sessiz sedasız derinlere.

Sevgililer  arasındaki bu aşk bir şekilde, o ilahi aşkın küçük bir parçası mirasçısıdır. Bu aşkı bulan araya şüphe koymamalı ve  tahakkuku arasında bir perde olmamalıdır. Eğer bunu başarırsa Tanrı, tüm ilahi ihtişamı içinde belirecektir.

Böyleyken, bu anlatılanların evveli beşin birlikteliği ile başlar. Beş, aşk yolunun vazgeçilmezidir.