Konuş, canım benim! Korkularımın gecesini dağıtsın, Dişlerinin mehtabı. Susuz bir keklik gibi titreyen dudaklarım Hasret, dudaklarının iksirine. Beklettimse, affet. Öfkeyi bırak, bırak, sevişelim. İçim alev alev şehvet... Neden konuşmuyorsun? Bana dudaklarının lotüs şarabından sun! Madem ki kızmışsın bana, Cilâlı tırnaklarını kalbime saplasana. Kollarının zincirine vur beni, Memelerinle ez! Dişlerinle parala, Hazlara gömülelim. Bana dudaklarının lotüs şarabından sun! Kızıl zambaklara dönmüş öfkeden, Mavi lotüsleri andıran gözlerin. Aşkın oklarına benziyor gamzen. Geniş kalçalarında kemerin Şıkırdasın! Bana dudaklarının lotüs şarabından sun! Çev: Cemil Meriç Şimdi sen olacaktın yanımda Şimdi sen olacaktın kollarımda. Şimdi sen duracaktın karşımda Çarpacaktı yüreğin başucumda. Bakacaktım gözlerine dalacaktım hülyalara Yatacaktım dizlerine dalacaktım rüyalara. Aramızda sıradağlar aramızda denizler Her günüm bir cehennem yüreğimde depremler. Taşımıyor dizleri...