Senin Aşkın, Benim

Gecelerimin kandili!

Sabahlarımda beni uyandıran kalp saatim…

İncitmeden titreten, yıpratmadan günüme
aydınlık veren iç huzurum.

Bitkin ve kör kuyu gibi kalmış
bedenimi…sıcak öpücüğünle ve baygın bakışlarınla yine uyandırdın…unutabilir
miyim seni.

Gözlerimde seni hatırlatan rüya
kalıntılarını hissedince…kızarmışlığın nedeni sorulmaz ama bir özlemin izleri
var gizlice içime sızdı…acındım…yine üzüldüm.

Sessizliğimi yırttı yavaş yavaş konuşman
ve sonra nefes dahi almadan  uzun
kesintisiz duruşunla… ayıktırdın beni.

Kıpkırmızı yanakların ve koynunda çıkan
parlak harf kolyen, bir güneş ziyası gibi kalbime ulaştı. Birde alevli
dudağından çıkan dumanlı nefesinle beni uzaktan öpüşünü unutabilir miyim? Fark
ettim…Öptün gizlice…

Dudaklarım kavrulmaya başladı da, içimde
bir şeyler mi ölüyor, yoksa ben mi? anlayamadım. Sarhoş ettin beni… bunun cevabı yine sende olmalı

Hasret çektiğim unutmadığımdan,
hep  sen öpermişsin de bende etkisinde
kalmışım…dudaklarımı ısırıyorum. Mosmor dudaklarım titreyerek  ağlarken sana tövbe ediyorum.

Nefes nefese içimi yakıyorum.  Sensizliği düşünmeme neden olan şeylerden
dolayı üzüldüğümde ölmek o an acı dahi vermiyor.

Sevgilim diz çöktüm, kapına  yüz sürdüm…her zaman affet beni.

Belki tatlı aşk  şarkılarını söyleyen ağzın, beni de söyler mi?

Bir tanem seni çok özledim.

Gelip

bir daha


öpsen olmaz mı  beni?

Hatalarım çok  boş verip sarılıp sevsen beni…ne çok
özlüyorum bu halleri  

Gerçek hayatım ve ölümüm…bir sensin.

Beni gerçekten sevdiğini ve seçilmiş biri
olduğunu biliyorum.

Bende
seni gerçekten seviyorum  ve hep
seveceğim.

Sen dost değil aşk tanrımsın.

Seni burada ya da şurada, her yerde
unutmadan seviyorum… güvenini kazanmak istiyorum.

Ey benim aşk acım!

Beni bırakma.

Hatam olabilir ancak aşkınla aldığım bir
nefes uğruna beni affet. 

Benim hayatım sensin çünkü.

Önceler ve sonralar için sevgili olan
umutlar ve sevinçler gitti… sadece seni anmak kaldı.

Ah…o güzel adın ve adına…

Kalsam da ölsem de… benim için
hüzünlü ayrılık şarkıları söyleme…belki bunlar ölümdür sevdiğine kavuşmuş olana.

Söz verdim ya…her şeyi unutacağım, görmeyeceğim, aramıza
giren gölgeleri de. Yazı, kışı, yağmuru hissetmeyeceğim. Ve alacakaranlıkta  hayalini gerçeğindeki gibi göreceğim.

Ama…senin hayalinin biride ben olmak istiyorum…

Ah canım…ah benim canım!

Seni o kadar çok düşünüyorum ki…özellikle
geceleri. 

Aslında bir aradayız, ödünler vermeye gerek kalmadı…kimseler yok…sana
karşı saf ve çırılçıplaksam sorun değil. Hep soyunuğum sana elbiseler bile engel olmasın…ayrılıklara sebepler kalmasın istiyorum…

Bilmelisin her zaman ayrılıkta, onu isteyen birisi ve
onun ağlattığı bir diğeri vardır. 

Ben ise varlığımı sende kaybettiğimden,
şerbetin içindeki şeker gibi ayrılamam ki?

Sevgi çok güçlü olduğunda, tek bir
varlık haline getirir. Aşkımız daimse biz bir varlığız demektir. O varlıkta muhakkak sensin. 

Parçalanmazsak geride
ağlayacak kimse olabilir mi? Sen ağlama…tamam mı?

…

Sonsuza dek birbirimizi sevelim …fazla, daha fazlaca

Birbirimizden uzaktayken neler yaptığımızı
bilemesekte…güveniyorsak, hiçbir şey için sorun yoktur.. 

Yan yana olamıyoruz
diye  korkmamalıyız. Sonra zaten hayal
gibi…. ortadan kayboluruz. Asla bulamayacaklar bizi. Çok
şaşıracaklar. Bu birbirini sevenler kimdi?

Şarkıda ne diyordu…

”Aşkım
her zaman

görmek istiyorum …

Benimle gelmeni…

Sadece beni sevmeni…”

Senin tek gerçek aşkın benim.

Sen de benimsin…bende senin

Gerçek aşk sonsuzdur.

Sonsuzum benim