Sevgilim!
Şu
ıssız gecenin derinliğe kaybolan saatlerinde yalnızlığımı sana şikâyet
etmeyeceğim. Çünkü seni bildim bileli yalnız kalmadım ki…bir şekilde hep
yanımdaydın.
Düşünüyorum.
Ne
düşünüyorum biliyor musun?
Bugünler
hangi iyiliğimizin karşılığı…
Her
zaman sen aklıma geldiğinde nasıl kendimden geçtiğimi…bir bilsen…sonra içimde
sana ait bir parça sürekli büyüyor. Seni, hissediyorum, tadıyorum, düşünüyorum, dokunuyorum
Buna
inanmalısın…
Anlatabiliyor
muyum?
Hatırımda
hep sen varken içim yanıyor galiba… yüzüm alevler içindeymiş gibi oluyor.
“
Aşığım sana, yüreğim yanık ve mağdurum sensizliğine.”
Sevgim
sana o kadar arttı ki, mümkün değil…
Kimsenin
aramıza girmesine izin vermeyeceğim.
Sen
de bana olan dualarını bırakma.
“Ben
şu anki her şeyimle seni seviyorsam, geçmişte de öyleydim, gelecekte de öyle
olacağım.”
Ben
herkes gibi olamam…bu korkunç ve sıkıcı bir şey. Farklı olduğumu da söyleyemem…sonra
sana kavuşamasam da ölümü engel bırakmam aramızda çekinmeden canımı senin için
veririm.
Üzülme…kötü
rüyalar ve anılar bizi bırakmadı…diye.
Kader
bizim seçimimiz değil ama biz aşkımızı yaşayalım. Peşi peşine… akrep ve
yelkovan gibi…anlar içinde.
Ne
kadar zaman, acılar ve sevinçle geçerse geçsin…sürerse sürsün…güzelce beraber
yaşayalım
Harikam!
Sen
bir aşk çocuğusun. Sevgisiz yaşayamazsın.
Bunu biliyorum. Kalbin parçalansa da aşk etrafında yağmur gibi yağmalı.
Bazı
sabahlar kalbim küt küt atıyor. Nedense… kendimi ağlıyor buluyorum. Bu
gözyaşlarımı yağmurun say.
Doğduğum
günden beri hep seni aradım. Ve sonunda buldum. Ayrılık bitti…ne olursa olsun, sonsuza dek ben seninim.
Sen
benim hep gördüğüm asla hatırlayamadığım ezeli rüyamsın.
Aramızda
bir vakit yanlış anlamalar oldu. Ama
biliyorum ki bunlar da birbirimizi tanımak içindi.
Her
sıkıntıda sürekli ben, hep sensizliğe dayanamam derim…bilirsin. Fakat ölüm,
asla hikayemizin sonu olmayacak. Hep
bir izimiz bulunacak bu dünyada.
Anlıyorum,
senin de benden önceki hayatında sıkıntılar oldu. Ancak yaşadığımız bu çoklu evrenlerin birisinde birbirimize ait ve sadece ikimizin
olduğu bir yer var. Öyle ki sana kavuşmak için sayısız gökler aştım ve anlatsam bitmeyecek bir dolu
hikayelerle. Kalbim buna daima şahitlik eder. Şu an nasıl açıklayacağım pek
bilemiyorum ama, gerçek böyle.
Şimdi
sen bakışlarımın içinde, dalgalanan
saçların ve parlayan gözlerinle ruhumu benden alıyorsun…kendime bir türlü
gelemiyorum. Geçmişimi hatırlamakta zorlanıyorum. Nasıl dile getireceğimi bir türlü bilemiyorum?
Tesellim
belki bu…seninle aynı havayı solumak ve içimde hissetmek…adını anmak…hayalimde sana
sarılmak.
Diyorum
ya… senden başkasına artık ihtiyacım yok, usanmadan ve durmadan, senin kalbinde yer bulmayı arzu ediyorum. Beni
sevdiğini söylediğinde dünyaları bağışlıyorsun. O zaman paramparça olup, her
şeyimi kaybedip toz gibi olsam, tekrar yeniden ilk gün gibi başlarım ve yine
seni aynı şekilde severim. Bu benim ezeli davam…üstesinden gelebileceğime de
inanıyorum.
Tanrım
senin için bana hayat verdi. Sonuçta ben seninle var oldum…sen dolaylı
yaratanımsın. İnancım bu, önceden de şimdi de.
Efendim!
Sevgi
dolu bir kalbim varsa bu sana ait.
Kalbim
bazen öyle sıkıntıya düşüyor ki… kara bulutlar çökmüş havalar var ya geceden
daha karanlık. Ağlamaya mecbur kalıyorum…Açılsın diye. Şimşekler çakıyor
beynimde ışığında birer birer dağılıyor o karanlıklarım. Huzur buluyorum. Bu
nedenle bendeki huzurun tamamı da sana ait.
İçim
yanmaz mı ama sen varsın diye bitiyor büütn acılarım. Ancak yetmiyor içimi sana dökmeye kafi kelimeler…yetmiyor.
Bazen
korkmuyor da değilim… benim bir imtihanım mısın diye.
Hayır…sen
imtihanım olma…benim aşkım ol. İmtihan denildi mi kaybederim…ta başından
demektir. Sendeki güzellikler o kadar çok ki…saymak imkansız, ben de acizim ve
mahcubum…onları anlatmamak kıymak olur.
Ben
ancak ölürüm derimde içim belki bir huzur olur.
Can
feda edilmeli bence gerçek sevgi budur.
Gözlerim
doldu şu an…
Şükürler
olsun…
Sen!
Sevdam…geldin
ve bütün her şeyim değiştirdin.
Senden
önce güzelliklerin ne olduğunu bilemezdim. Kendime de küsmüştüm… ne çok kötüsün
diye. Gerçekten buna inan.
Bir
kişi sürekli sen kötüsün sözünü duyarsa, ben böyleyim demekten kendini
alamıyor.
Çevremin
bana unutturduğu gerçeğimi gün yüzüne çıkardın. Ayriyeten sana olan sevgimi de
zayi etmedin korudun… bana fazlasıyla karşılık verdin. Hayatımda ki bitmeyen
kıskaçlarımı birer birer kaldırdın.
Bende
seninle kendimi topladım. Şükrünü ödemem imkansız. Seni anlatacak kelimeler ve
cümleler katar katar, denizler mürekkep, ağaçlar da kalem biter mi… aşkımı seni anlatmaya…
Her
şeyim!
Seni
sana daha çok yazabilseydim. Olmuyor.
Beni
şefkatinle kucaklayan aşkım. sen izin
vermeseydin ne yapardım…nasıl anardım. İsmini tesbihler tanesinde binlerce kez
söylemekten çok zevk alıyorum.
Tesellim
şu… hiçbir şey benim için senin kadar
önemli değil.
Sadem.
Yorumlar
Yorum Gönder