Arzu

 Ay yüzlüm!

Seni gördüm göreli başkasını sevemedim.

Biraz nâz etsen…

Yüreğimde tasa, aklım da kayıp…

Bu derdimin dermanı senden başkası mı…söylesene?

Gönlüm yanıyor…iki gözüm, gece gündüz kalbime gizli gizli ağlıyor.

Sen de izini göremeyince…hani, nerede aşkın kanlı gözyaşları, diyorsun?

Koydu mu, eser ki, sana ispat edeyim.

Kurumuş kuyulara döndürdü ayrılığın acısı.

Ağlayan gözlerin ve gülen iki dudağın…

Benim ilacım tatlı bakışların…

Kalbin, karanlığa düşmüş ömrümü aydınlatandı.

Bütün bağlarımız ve o bütün sözlerimiz…

Sonunda hep ayrılığa bağlandı.

Kader istedi, dedin.

Söylemeli, kebap oldu içim, düştüm bir yana.

Gülgünüm!

Gönlü güzel dilber.

Hep söylüyorum.

Sevgine müptela oldum olalı…canım ve ruhum sana köle.

Derdimden gündüzüm gitti aydınlık nerede…

Güneş kayboldu mu?

Yıllar yılı aşkım, gözlerime laf dinletmek için kanlı yaşlar döküyor.

Kimsenin haberi olmadan, gelip birazcık  sevindirsen.

Biliyorsun gençlik günlerim gitti belki seninle  tazelenir. Hayatım bağışlanmış derim.

Ciğerim.

Eğer derdime derman olmasaydın, ömrü haram eder, susuzluk yoluna düşüp kuruturdum yeşilimi.

Çaremi bir bul, dalgınım, derin sular beni mi bekliyor, içime bir söz sen anlatabilirsin, değil mi?

Gülgun (Kırmızı renkli Gül)