Ölmüşüm Kalmışım Fark eder mi?

“İnsan yanındakiyle yaşar ama aklındakiyle ölür…”

Acım!

Kurumuşum dallarım kırılsa hissetmez canım.

Bir su imdadıma derdim…

Sen çölüme yağmur oldun.

Toprak ve su bir karışsa, sadece tek bir öz olurduk, bulanmadan berrak.

Benim tek sevincim can derdim!

Gölgende bir yer verdin ya bana...

Sevmenin tadını biliyorum, yaşamanın da.

Seninle beraber, bir an göz göze dursak ve dilsiz konuşsak, ölümüne razıyım.

Hayatta en büyük kayıp, sensiz yaşamakmış.

Bunun dışında her şey kolaymış…içime yük değil.

Kendimle barışmam mümkün değildi, ancak seninle olunca hayatı seviyorum.

Eğer ki sen olmasan yine aynı olur, biliyorum, duruyorum…kendimce.

Bir tanem, bırakma beni.

Önceden bilmezdim, sevmeyi sevilmeyi. Birde senin sevdiğini biliyorumya.

Bil ki gönlüm sana karşı çok dolu…

Şimdi kendimde seni yaşadığımdan, ölmüşüm kalmışım fark eder mi?

…