Josephine Bonapart için Napolyon Bonapart

 

Seni sevmeden bir gün geçirmedim; 

Sana sarılmadan bir gece geçirmedim; 

Beni hayatımın hareketli ruhundan ayrı kalmaya zorlayan gurur ve hırsa lanet etmeden tek bir fincan çay bile içmedim. 

Görevlerimin ortasında, ister ordumun başında, ister kampları teftiş ederken, sevgili Josephine kalbimde tek başına duruyor, aklımı meşgul ediyor, düşüncelerimi dolduruyor. 

Rhone nehrinin hızıyla senden uzaklaşıyorsam, bu sadece seni daha çabuk görebilmek içindir. 

Gece yarısı işe gidiyorsam bunun nedeni, tatlı aşkımın gelişinin birkaç gün kadar çabuklaşması olabilir. Ama 23'ündeki mektubunuzda. ve 26. Ventôse, bana 1 diyorsun . Kendinizi sevin! 

Ah! zavallı, bu mektubu nasıl yazabildin? 

Hava ne kadar soğuk! Ve bir de 23'ü arasında dört gün var. ve 26.; kocana yazmayı başaramadığın ne yaptın? ...

 Ah, aşkım, o vous, o dört gün bana eski kayıtsızlığımı özletiyor. Sorumlu kişinin vay haline! Benim kanaatimin ve (arkadaşının lehine olan) delillerin bana yaşatacaklarını ceza ve ceza olarak o da yaşasın ! Cehennemin yeterince büyük azabı yoktur! Fury'lerin yeterince yılanı da yok! Evet! Evet! Ah! iki hafta içinde işler nasıl olacak? ... 

Ruhum ağır; kalbim zincirlenmiş ve fantezilerimden korkuyorum . ...

Beni daha az seviyorsun; ama kaybın üstesinden geleceksin. 

Bir gün artık beni sevmeyeceksin; en azından söyle bana; o zaman bu talihsizliği nasıl hak ettiğimi bileceğim. ...

Elveda karım: hayatımın ızdırabı, neşesi, umudu ve dokunaklı ruhu; sevdiğim, korktuğum, beni doğaya yaklaştıran şefkatli duygularla ve gök gürültüsü kadar çalkantılı şiddetli dürtülerle dolduran kişi. 

Sizden ne sonsuz sevgi, ne de sadakat istiyorum, sadece... doğruluk, sınırsız dürüstlük istiyorum. 

"Seni daha az seviyorum" dediğin gün, aşkımın sonu ve hayatımın son günü olacak. Eğer kalbim, karşılığında sevilmeden sevebilecek kadar aşağılık olsaydı onu parçalara ayırırdım. 

Josephine! Josephine!