bir ney

Cross my heart, hope to die Tell my lover “never lie” He said “be true,” I said “I’ll try” In the end, it’s you and I If I’m with you, I’ve got my mind We’ve got that love, the crazy kind I am his, he is mine In the end, it’s him and I It’s you and I Yemin ederim ki Sevgilime “asla yalan söyleme” derim “Dürüst ol” dedi o da,ben ise “denerim” dedim Sonuçta,bu sensin ve benim Ben seninleyim,aklım yerinde Aşka sahibiz,çılgın türden bir aşka Ben onunum,o benim Sonuçta,o ve benim Bu sensin ve benim

Hâdisatı oku her an, o zaman geçti deme; Habil’i Kabil’i sağ belle, basiretle geçin. Asl-ı kanun-ı tabiatta tagayyür yoktur; Vaka tebdil-i kıyafetle gelir her gün için. Neyzen Tevfik (Toptaşı Tımarhanesi, 1927)

Aşkınla yeniden doğuşu gördüm göreli sözler bana yetmez oldu. Sevgin, o sonsuz sevgin var ya, aklımı alıp yerine tekrar koyan yüklü bir buse. Sevgiyi hissetmeyi unutmuş olan bu taş kalbim, sana iltifat etmeyi öğrendiği günden beri kendiyle barışık olmayı öğrendi. Öyle ki, sevgisizlikten dolayı bütün noksanlıklar gözüme, gönlüme dolanıyordu.  Ancak sana olan inancım ve sevgim  bir ikiz kardeş olduğundan beri, öteki dünyalara,  varlığın  ta ötesine geçtim. Sayende en yüce olana ulaşabileceğime umut ediyorum. İnan ki, hayatın zorluklarına ve üstünlüklerine karşı, benim için sevginden başka kurtarıcı yokmuş. O zarif halin ve kalbinin   nezaketi beni çoşturuyor.  Acaba bütün güzellikler ve zariflik   benimle birleşti mi diyorum. Kaderin en yanılmaz gerçeği ölüm, ben artık korkmuyorum. Senin varlığına yol uğratmış biri olarak bu dünyadan her şekilde göçebilirim. Çünkü bana bakan, acıma sahip çıkacak bir sevgili ve has duan geri...

Ben de yıkıldım yalnızlıkta Ben de kırıldım paramparça Bu yolun sonu yok biliyorum Üzülsek de, kırılsak da, darılsak da Sen de kabul et ikimiz de seviyoruz Sanki bir uçuruma yalın ayak yürüyoruz Yine de bir yerlerde arıyoruz Ruhumuzu, ufkumuzu, sevgimizi Yine de bir yerlerde buluyoruz Geçmişe dair unutulmayan ne varsa Ben sende yandım, sende söndüm Çıkar yol bulamadım bu sensizliğe Geceler doldu içime cevap veremedim Sadece gözyaşlarım kaldı sayfalarda Ben sende yandım, sende söndüm Çıkar yol bulamadım bu sensizliğe Geceler doldu içime cevap veremedim Sadece gözyaşlarım kaldı sayfalarda Sadece çığlıklarım..

Uzaktan seviyorum seni.. Öyle ayları, yılları gözetmeden. Saatleri, dakikaları saymadan. Zamana takılmadan... Neredesin, kiminlesin, kiminsin, Ne yersin, ne içersin, Neyi seversin düşünmeden... Ne öncesi, ne sonrası, Ötesini, berisini sormadan... Bıkmadan, bıktırmadan... Yüreğimin saflığı, şeffaflığıyla, Bazen ağırbaşlı biraz da şımarık, Biraz nazlı, bazen olgun biri gibi... Aşkların en güzeliyle, Kimselere vermeden, Sadece benimsin gibi... Yüreklice, belki de korkarak, Hesapsızca, Sınırsızca, Bildiğimce, Belki cahilce, Umutla, Umutsuzca, Hemen simdi veya sonsuzca, Tutkulu... Bazen de sakince, Belki biraz da çocukça, Yani kendimce, Seviyorum işte... Öyle... Öylece seviyorum...

Mükemmel birine bağlanmanın verdiği haz ile, hayatımda gönlümü huzura kavuşturan sevgilim. Her şeyde ve anda seni   görmek, bir hastalık olabilir mi? Seni içten içe ıstırap çekerek, gözü kapalı sevmek, tutsağın olmak ve karşı konulmayan bir hisle sevdalanmak.  Çıkar gözetmeksizin bağlanmak, sadece bir bedende gibi nefes almak,  yalan olabilir mi?  Ne zamandan beri, unuttum, gözünü kapattığımda sürekli hayalini görmekteyim. Yanında değilim, fakat sadakatsizlik etmeyecek kadar seni seviyor olmak  bir yanılsama olamaz. Seni andığım her anda tatmin olmanın en doruk noktasındayım. Kader bizim kontrolümüzde gelişmedi. Hayalden öte imkansızlara çekse de bizi, sana olan sevgime mani de olamadı. Bilemem ama belki bu hal aşkımı arttırdı. Şimdi sana bir saplantı derecesinde tutkulu ve hayranlık duyarak aşığım. Kavuşmak mümkün değil diyorlar. Bir çiçek gibi solsam, ertesi gün yine  açar seni hasretle anar derdimi yanarım. Sevgimi ilan ederim. Bendeki bu sevg...

                         "Sadece niyet edin ve yolunuza devam edin. Kader niyete aşıktır. Çektiğiniz zahmet bir gün gelir rahmet olur"   Şems-i Tebrizi... Sevdiğim...      İki cihandaki servetim...                     Sonsuz cennetim... Bazen öyle bir insanla kesişiyor ki yolun, ömrünün yarısını onsuz geçirdiğin için kahroluyorsun.  Gönül kendine benzeyen gönüle akıyor. Bu hayatta önemli diye bildiğin her ne varsa alt üst ediyor. Öyle bir insan çıkıyor ki karşına,  senin önündeki tüm sıkıntıları süpürüp, temizliyor. Yoluna ışık, gönlüne huzur oluveriyor. Yüreği kendisine benzeyeni bulmak büyük nimet... Seni bulmuşum, bu gönül senden vazgeçer mi? Sevdiceğim... Aşk gizli bir sır, kaderdeki sır ondan da karışık. Bu sırrı aşmak mümkün değilken, bize düşen sadece razı olmak......

  Ay yüzlüm! Seni gördüm göreli başkasını sevemedim. Biraz nâz etsen… Yüreğimde tasa, aklım da kayıp… Bu derdimin dermanı senden başkası mı…söylesene? Gönlüm yanıyor…iki gözüm, gece gündüz kalbime gizli gizli ağlıyor. Sen de izini göremeyince…hani, nerede aşkın kanlı gözyaşları, diyorsun? Koydu mu, eser ki, sana ispat edeyim. Kurumuş kuyulara döndürdü ayrılığın acısı. Ağlayan gözlerin ve gülen iki dudağın… Benim ilacım tatlı bakışların… Kalbin, karanlığa düşmüş ömrümü aydınlatandı. Bütün bağlarımız ve o bütün sözlerimiz… Sonunda hep ayrılığa bağlandı. Kader istedi, dedin. Söylemeli, kebap oldu içim, düştüm bir yana. Gülgünüm! Gönlü güzel dilber. Hep söylüyorum. Sevgine müptela oldum olalı…canım ve ruhum sana köle. Derdimden gündüzüm gitti aydınlık nerede… Güneş kayboldu mu? Yıllar yılı aşkım, gözlerime laf dinletmek için kanlı yaşlar döküyor. Kimsenin haberi olmadan, gelip birazcık   sevindirsen. Biliyorsun gençlik günlerim ...

Kitaplar içinde en harika kitap, Aşk kitabıdır. Dikkatle okudum mu, onu hiç… Çok az bir sayfa sevinç, Kalanıysa hep bir acı. Bir bölümün sonu ayrılıksa           Peşinen küçük bir kısım…                     Yeniden buluşma, Ve bir derttir ki... Ciltler boyunca anlatılmış, Ölçüsüz, sonsuz ve uzunca Yine de yarım kalmış...                                                                                (Goethe’den ilham ile)

با عشق دوستت دارم صاحب رویاهای من یک روز شیرین برای کسانی که شما را دوست دارند با اراده دیدم که خیلی نزدیک شما هستم . نمی دانم امشب چطور .. خیلی دوستت دارم دیوانه نیست برده ! من همه چیز را دوست دارم مثل ما اما درد من خیلی زیاد است من نمی خواهم به شادی بروم . نمی توانم بگذارم کسی رنج بکشد . اما سرنوشت من برای من مناسب نبود . و یک عمر از شما دور است دشوار این هیچ ربطی به آینده من ندارد . سرنوشت گناهکار است . هیچ کس نباید برای من بمیرد . اگر اول اجازه بدید برم من به این اولویت نیاز دارم زندگی بدون تو همیشه بدترین چیز است . ساده تر از گفتن است. من متاسفم . من بدون تو خوشحال نیستم در داخل و خارج ، همه کار نمی کنند . اما هیچ چیز خوبی در مورد من وجود ندارد . گرداب ... من مثل زباله هستم نتونستم راه حلی پیدا کنم شبکه ها از طریق پنجره شیشه ای آنچه را گم کردم نوشتم . امشب حذف شد . شما نمی توانید روز او را ببینید نمی خواستم توی آب بنویسم . زیرا هنگام نوشیدن ناپدید می شود . البته سرنوشت تغییر نخواهد کرد و اگر مداخله امکا...

هر شب خوب است اما امشب یک شب دیگر ... عشق من اینجاست اگر من شناخته شده بود یک سینی آماده کردم قلب من است من آن را به عنوان هدیه می گویم ... اوه عزیز ، هیچ کس خوشحال نیست! گریه و درد بیشتر شد عشق من مرا پذیرفت آیا این یک پاداش خوب است ... یا یک لطف؟ چه آغوش ... بوسیدن من هرگز نمی دانستم شب بخیر صبر کن در صورت لزوم آتش را بگیرید مانند عاشقانی که عاشق گریه هستند ننمی ترسم! هیچ ممنوعیتی وجود ندارد ، عشق وجود دارد ... زیرا عشق من فرا رسیده است شراب را درون کاسه بریزید کی باید بنوشیم؟ نه الان برای زیبایی و عشق بی نظیر شما چیز خوبی هستید بیایید دوست داشته باشیم ، گپ بزنیم ... بیایید بی سر و صدا صحبت کنیم بگذارید کلمات از ما شرمنده باشند ... این کافی نیست ... نه این ، نه این هرچه آنها می گویند جدید است نگران نباشید ، کافی نیست ، بگذارید آنها بگویند حضور من ، شانس من یکی از ما رودخانه است و دیگری مانند آب ما یک جریان داریم ساعت ها تا صبح می گذشت به هر حال - چه اتفاقی افتاد ، چه؟ همه رفته اند ... آنها رفته اند فقط دو نفر از ما بگو ... وفاداری به من نشان بده...

“İnsan yanındakiyle yaşar ama aklındakiyle ölür…” Acım! Kurumuşum dallarım kırılsa hissetmez canım. Bir su imdadıma derdim… Sen çölüme yağmur oldun. Toprak ve su bir karışsa, sadece tek bir öz olurduk, bulanmadan berrak. Benim tek sevincim can derdim! Gölgende bir yer verdin ya bana... Sevmenin tadını biliyorum, yaşamanın da. Seninle beraber, bir an göz göze dursak ve dilsiz konuşsak, ölümüne razıyım. Hayatta en büyük kayıp, sensiz yaşamakmış. Bunun dışında her şey kolaymış…içime yük değil. Kendimle barışmam mümkün değildi, ancak seninle olunca hayatı seviyorum. Eğer ki sen olmasan yine aynı olur, biliyorum, duruyorum…kendimce. Bir tanem, bırakma beni. Önceden bilmezdim, sevmeyi sevilmeyi. Birde senin sevdiğini biliyorumya. Bil ki gönlüm sana karşı çok dolu… Şimdi kendimde seni yaşadığımdan, ölmüşüm kalmışım fark eder mi? …

Ah Ne acılar çektim ben tüm hayatımda Can kırıkları vardı tüm yollarımda Buruk bir şarap gibiydi yalnızlığım Bu zamana kadar sen nerelerdeydin Sen Bir anda çıktın karşıma Ne yaptın ki bana böyle Bir kor gibi beni yaktın Bu kadar zaman nerelerdeydin İnan ki sensiz yapamıyorum Ne oldu bana hiç bilemiyorum Seni görünce dayanamıyorum Arzularıma dur diyemiyorum Sen Kış ortasında yaz gibi geldin bana Karşılık veremem tertemiz aşkına İstemeden de olsa sana elveda İlk gençlik yıllarımda nerelerdeydin Bak Gün şimdi bitmek üzere Uykusuz bir gece daha Ve yine yalnızlığım bu kadar zaman Nerelerdeydin Gece rüyamda sarılıp sana Öpüp koklayıp sevişiyorum Daha önceden nerelerdeydin İnan ki çıkmaz bir sokaktayım Söz-Müzik: Recep Aktuğ

İmkana mecbur, namümküne meftunum...