bir ney

Kalemin günahı yok söz bittiyse Çıksın yerinden göz değdiyse Yaşanıyormuş nefessiz, yanıyorum ben ateşsiz Dualarım dilsiz Allah'a yaşatmasın sensiz Can parçam tut ellerimi Sakın bırakma ölene kadar Sınıyor Hak belli ki bizi Beraber uyuturuz derdimizi Ah be gül goncam gel gir canıma Sakın çıkma "geçti" diyene kadar Bak gör önümüzdeki bahar Unutmuş olacağız bu günleri Ömrümün devamı yok sen gidersen O son günüm olsun sensiz gülersem Yaşanıyormuş nefessiz, yanıyorum ben ateşsiz Dualarım dilsiz Allah'a yaşatmasın sensiz Can parçam tut ellerimi Sakın bırakma ölene kadar Sınıyor Hak belli ki bizi Beraber uyuturuz derdimizi Ah be gül goncam gel gir canıma Sakın çıkma…

  Hayırlı sabahlar…tatlım Bu hayat seninle güzelmiş onu bir daha iyice anladım. Yolculuk   günlerin bana zehir gibi geliyor. Sen yoksun… Kendime diyorum, uzakta da olsa, gelecek,   gönlümün ve benim tek sahibim Sonsuz dileğim… Seni çok seviyorum. Sevinç kaynağım…Nazlıyarim… Canım benim Her zaman ki gibi sana secdelerde dua ettim… Dünyam bir seninle yaşadığım seninle olduğum anlarmış. Gönlüm, her şeyim…mutluyum demek benim için bir senmişsin Binlerce şükürler olsun. Rabbim seni bana iyi ki vermiş bir tanem. Dualarımızla yolun açık olsun…güzel haberlerle geleceksin. Varlığın hayatimi o kadar güzel kıldı ki anlatamam. Rabbim bize her şeyin en güzelini ve hayırlısını daima nasip etsin… amin amin Bulunduğumuz her ortamda gönlümüzden huzur eksik olmasın. Evlatlarımız ve tüm sevdiklerimiz ikimize, her daim hürmet ve saygı göstersin…bizi hiç ama hiç üzmesinler, maddi ve manevi gücümüz günden güne artsın çoğalsın. Bedenimiz hep sağlıklı ve dinç ol...

Ehli halden biri vardı. Tanrıya âşık olmak isterdi. Sonra bir yerde gördü ki, büyüklerden bir zat buyuruyor: “Hiç bir kimse Allah Teâlâ’ya aşık olamaz. Çünkü aşk, muhabbetin, sevmenin çoğuna derler. Tanrı ne kadar sevilse, lâyıktır ve azdır. Bunun için onu sevmekte, icabettiğinden çok denemez. İnsanlarda ise aşk, gereğinden fazla sevmeğe denir. O halde, insanlar birbirine âşık olabilir, ama Tanrıya âşık olunmaz. Çünkü ne kadar sevilse, icabeden sevgiye ulaşılmaz, nerede kaldı ki çok olsun. Bunun üzerine yeryüzünde bir ilahi nisbetin ençok zuhur ettiği birini aradı ona âşık oldu. Ve ilahi aşkın işaretlerini onda hissetti. Ve bu kişi erkek olduğuna şükretti. Çünkü kadınlarda fazladan yaratıcılık sıfatı vardı. Daha çok tanrısaldı. Hz. Mevlana'da bunu hep dile getirirdi. Yaratıcılık sıfatı erkeklerde olmadığından aşkın kemali erkekte zuhur etti. Kadınlar aşkı bir yerden sonra sakinler. Erkekler ise  aklı suya verirler. Onun için erkekler aşık, kadınlar ise maşuk olarak anıldı. Peygambe...