Yalnızlığımın şarkısı
Söylemekle bitmedi
Bu kadar içime acılar koyan aşkım
Ama sabretmek zorundayım
Beni görenler sessiz mi kalır…
Benim için ağlarlar mı
Yanık veya yanışıma
Uykularımı çalan yalnızlık
Tümden merhamet eder
Bana bakar mı...
Adaletsiz kader
Sonu gelmeyen içine düştüğüm anlamsızlık
İmkansız bir kavuşmaya koşmak budalaca
Ateşe ve yangına
Büyüse de yaksa yıksa beni
Kurtulacağımı yinede sanmıyorum bu sıkıntılardan
Bilemiyorum
Bu tesadüfen olamaz
Seçildik mi bu yalnızlığa
Çözümü ölmek olacak kadar
İçimde ki bu derin acıyı hiç kimse
Değil kendimden dahi sakladım
Sorgulanmalı yanlışlıklar var
Sonsuz bir uçurum
Ölüm bile yetmeyecek kadar
Delicesine olan bu aşka
Sevdana yakılmış ağıtlar
Bitmeyecek ki
Her gece düşünceye mahkum eden gerçekler
Benimle birlikte yok olmayı bekliyorlar
Zamana karşı mücadele
Her gün ölmekten beter ve ayrılık prangası
Biz mi ihanetin içindeyiz
Yoksa kader mi bu oyunu kurdu
Aşk...
Sen hep bir cevabın suskunu
Hüngür hüngür ağlamak
Sızlanmak sabretmek…fedakarlıkta kar etmiyor
Duygular sarmış perişan göğsümü
Ölüm dahi dek deva olamaz ki
Ey aşkın içten içe yükselen melodisi
Sırf bize acıyı anımsatmaktan
Başka bir bildiği yok mu
Pişman olacağımı dahi bile bile
Baş vereceğim, günahına dahi dalacağım
İmkânsızlığın içine açılan son demimde
Yorgun kalbim
Adını sayıklarken sessizliğin tınısında
Başka ne yapacağımı bilemiyorum
Başka ne yapmam gerekiyor ki
Bir ihtimal daha mı var
Olsaydı…biliyorsun
Yok…yok…
Yoklar biter oluyor…
Çözümü hala kim söyleyecek
Görüyor musun…
Tanrı dahi suskun halimize...
Yorumlar
Yorum Gönder